Ubój bydła a przepisy

W Polsce podobnie jak i w całej Unii Europejskiej ubój zwierząt gospodarskich, w tym bydła, jest regulowany przepisami. W ostatnim czasie, a konkretnie w lutym 2020 roku, w życie weszły nowe przepisy dotyczące tzw. rzeźni rolniczych. Co to oznacza dla hodowców? Co warto wiedzieć o najnowszych regulacjach prawnych dla sektora rolniczego i hodowlanego?

Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi w sprawie rzeźni rolniczych

W lutym 2020 roku Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi ogłosiło nowe rozporządzenie w sprawie wymagań weterynaryjnych, które muszą być spełnione w procesie produkcji artykułów pochodzenia zwierzęcego w rzeźniach położonych na terenie gospodarstw o niewielkiej zdolności produkcyjnej.

Rozporządzenie jest kierowane do tych rolników, którzy utrzymują bydło hodowlane w swoich gospodarstwach i chcą ubijać zwierzęta w celu sprzedawania ich mięsa na małą skalę, na przykład do takich miejsc jak Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowe "HEROLD".

Dokument ten ma być przyczynkiem do wprowadzenia różnego typu ułatwień w kontekście wymagań weterynaryjnych dla małych rzeźni.

Czym są małe rzeźnie?

Takie miejsca, nazywane rzeźniami rolniczymi, będą mogły składać się z jednego lub więcej pomieszczeń. Mogą w nich być ubijane zwierzęta, które są utrzymywane wyłącznie w tym gospodarstwie, na którego terenie rzeźnia się znajduje.

Przewidziano też możliwość ubijania na mięso wołowe, wieprzowe i inne tych zwierząt, które są hodowane w tym samym lub sąsiednim powiecie, ale nie dalej.

Aby spełnić wymagania stawiane dla rzeźni rolniczych, hodowca musi sporządzić projekt technologiczny zakładu, który następnie należy przekazać do weryfikacji PLW. Następnie trzeba oczywiście uzyskać pozwolenie na budowę nowego obiektu na terenie gospodarstwa lub na adaptację tych już istniejących. Gdy już taki mikro zakład rzeźniczy powstanie, kierowana jest do niego kontrola. Na tej podstawie uzyskuje się całościowe lub warunkowe zatwierdzenie rzeźni.

Mięso z rzeźni rolniczych – na specjalnych warunkach?

Mięso pozyskane w opisany wyżej sposób nie będzie musiało być specjalnie znakowane, natomiast rzeźnie rolnicze, podobnie jak inne tego typu zakłady produkcyjne, podlegają nadzorowi i urzędowym kontrolom Inspekcji Weterynaryjnej. Bezpośredni nadzór nad nimi sprawuje z kolei powiatowy lekarz weterynarii.

Kontroli podlegają między innymi struktury, procedury i wyposażenie, a także wymagania odnoszące się do dobrostanu zwierząt oraz BHP. Tak więc niezależnie od wielkości gospodarstwa i rzeźni, przepisy są w tym zakresie tak samo rygorystyczne. Chodzi bowiem o produkcję artykułów żywnościowych pochodzenia zwierzęcego, a więc o podwyższonym ryzyku epidemiologicznym.